Jeśli czegoś się podejmujesz, zrób to najlepiej jak potrafisz
Krótka historia, jak zostałam psychologiem
W wrześniu 1994 r. zostałam Miss Pruszkowa, próbowałam swoich sił w zawodzie modelki, trenowałam taniec towarzyski, przygotowywałam się do egzaminów na Wydział Architektury. Moje plany zmieniły się na skutek bardzo poważnego wypadku komunikacyjnego. Przez lata korzystałam z opieki medycznej różnych szpitali oraz ośrodków rehabilitacyjnych w celu osiągnięcia sprawności. Były to lata, podczas których nieustająco łączyłam rehabilitację z nauką.
Przebywanie w kontakcie z ludźmi, którzy doświadczyli życiowej straty, pomaganie im na swój własny sposób umożliwiło mi odnalezienie swojego życiowego powołania. Czułam, że moją misją jest bycie z ludźmi w trudnych momentach ich życia, wspieranie ich, realizowanie różnego rodzaju spotkań, przekazywanie wiedzy, umiejętności efektywnego radzenia sobie w ważnych dla nich obszarach oraz ustawiczny rozwój w celu podnoszenia swoich kompetencji.
Nieustająco poszukuję coraz to lepszych metod pomocy zgłaszającym się do mnie osobom.
W życiu prywatnym jestem żoną oraz matką dwójki cudownych dzieci. Moją pasją jest mój zawód, śpiew i systematyczna aktywność fizyczna - pływam, biegam, uprawiam nordic walking.
Wykształcenie i doświadczenie
Studia magisterskie: Psychologia, kierunek: Społeczna Psychologia Kliniczna, Uniwersytet SWPS (2004).
Studia podyplomowe: Psychodietetyka, Uniwersytet SWPS (2016).
Ukończyłam również kilkanaście różnych szkoleń i kursów doskonalących organizowanych m.in. przez: Grupa Synapsis, Fundacja Dzieci Niczyje, Centrum Kształcenia Dobra Kadra, SGGW i inne.
Od 2006 pracuję w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 7 w Warszawie. Zajmuję się diagnozami klinicznymi dzieci, badaniem nawyków żywieniowych młodzieży, opiniowaniem, orzekaniem i pomocą psychologiczną dla uczniów i ich rodziców oraz nauczycieli.
W 2016 otrzymałam nagrodę Dyrektora Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 7 w Warszawie za rok szkolony 2015/2016 za zaangażowanie i poszukiwanie nowatorskich sposobów pomocy dziecku.
Współpracuję z Domem Opieki Sekwoja mieszczącym się w Woli Mrokowskiej, w którym prowadzę Filmoterapię.
Kilka słów uzupełnienia...
Jestem autorem Kwestionariusza NNS-49 (Nadawanie Sensu Stracie) stworzonym pod kierunkiem prof. Jerzego Trzebińskiego, Treningu Inteligencji Emocjonalnej dla młodzieży, Treningów antystresowych, wykładów z elementami warsztatów dla rodziców małych dzieci oraz dzieci w wieku dojrzewania oraz wykładów dla nauczycieli - m.in. “Postawy nauczyciela i ich wpływ na funkcjonowanie ucznia”, “Postawy rodzicielskie i ich wpływ na funkcjonowanie dziecka: przedszkolnego i w okresie dojrzewania”, “Kształtowanie nawyków żywieniowych u dzieci i młodzieży” oraz "Czy można nazywać mnie niejadkiem?".
Dla młodzieży prowadzę zajęcia integracyjne, interwencyjne, treningi inteligencji emocjonalnej oraz zajęcia psychoedukacyjne i profilaktyczne, m.in. dotyczące zjawiska przemocy.
Doświadczenie zawodowe zdobywałam w wielu miejscach w Warszawie, m.in: Centrum Psychoterapii, Stowarzyszenie Pomocy Bezdomnym Ośrodek Dom dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, Program Narodów Zjednoczonych d.s. Rozwoju MISARN (Młodzi Intelektualnie Sprawni a Ruchowo Niepełnosprawni), Instytut Psychosomatyczny, Ośrodek Karta. Jestem członkinią Polskiego Towarzystwa Medycyny Stylu Życia.
Współpraca
Wiem, że są sytuacje, w których niezbędna jest wielospecjalistyczna pomoc. Dlatego też konsultuję przypadki z różnymi specjalistami, m.in. lekarzami, fizjoterapeutami, psychoterapeutami, dietetykami.